JackyYes! Het is bijna Halloween en om deze niet-Nederlandse feestdag eer aan te doen, waren er weer lekker veel horror- en thrillerfilms te zien. Een daarvan kon je op zaterdagnacht bekijken: Hide & Seek.
Toen ik net op mezelf woonde, keek ik deze thriller voor het eerst. Ik was 16, had een pot thee gezet, de popcorn klaargelegd en in het kader van volwassen worden kwam de ultieme test: helemaal alleen een enge film kijken. Ik dacht dat ik dat kon. Ik had dat verkeerd gedacht.
Hide & Seek: If you want to know the secret, you have to play the game
Hide & Seek vertelt een verhaal over verlies en het leven na dat verlies weer proberen op te bouwen. Hoofdpersoon David (Robert De Nero) gaat samen met zijn dochtertje Emily (Dakota Fanning… natuurlijk) weg uit de vertrouwde stad om tot rust te komen en te werken aan hun band. Hoe meer David zijn best doet om dichterbij zijn dochtertje te komen, hoe meer tijd ze lijkt te spenderen met haar nieuwe, onzichtbare vriendje Charlie. Maar als er vreemde dingen in huis gebeuren, begint David te twijfelen of Charlie wel alleen in het hoofd van zijn dochtertje bestaat.
Standaard Thriller
Hide & Seek is een vrij standaard thriller. Hij hangt tussen drama, mysterie en horror in. Er zijn niet echt schrikmomenten (wel bloederige beelden), maar het is redelijk spannend. En er gaat een dier dood. Natuurlijk gaat er een dier dood.
Deze film was toen ik zestien was best een ding. Misschien omdat ik alleen thuis was en het keek, of omdat ik jong was, maar nu – twaalf jaar later – kan ik hem wel van mijn Leuke-Enge Film Lijstje schrappen. Hide & Seek is eigenlijk niet zo bijzonder. Het is een sloom verhaal waarin je als kijker voornamelijk David en Emily ziet. Is de rest van de cast dan niet goed? Jawel! We hebben gekke buren, een Sherif, degene die het huis verhuurt, en natuurlijk onze eigenste Famke Jansen. Maar al deze personages worden niet echt gebruikt in het verhaal. Ze dienen als opvulling.
De personages (en hun relatie tot David en Emily) worden niet voldoende benut voor het verhaal. Dat is jammer, want daardoor wordt er een balletje opgegooid dat vervolgens nergens naartoe geslagen wordt.
Nu heb ik gehoord dat Hide & Seek officieel vier eindes heeft, dus wellicht dat het in de andere eindes allemaal wat mooier bij elkaar komt, maar goed daar hebben we – met dit ene einde – vrij weinig aan. Er is wel een DVD beschikbaar waar ze alle vier op staan. 
Plot
Wat me wel verbaast is dat ik, als zestienjarige, helemaal overrompeld was door de plot van Hide & Seek. Ik vond dat mooi man! Helemaal verrast was ik. Ik denk dat de makers het ook een beetje daarop hebben gegooid. Dat ze dachten: ah man de plot is goed, dus kan niet misgaan!
Maar hier is het ding: dat is niet zo. De plot is helemaal niet zo sterk. Niet als je al wat meer films hebt gekeken. Je ziet hem eigenlijk al veel te vroeg aankomen en als je verwachting dan ook nog blijkt te kloppen is het jammer. Niet in de laatste plaats omdat we sowieso twee of drie personages hebben waar gebruik van gemaakt had kunnen worden. Ai, ai, ai… kroop ik twaalf jaar geleden nog trillend in bed, vraag ik me nu af waarom ik me heb voorgenomen over deze film een throwback te schrijven.
Eerlijk is eerlijk: het is geen waardevolle throwback. We mogen Hide & Seek niet afschrijven, want het is er wel eentje die mooi in het suspense genre past, maar het is allemaal net iets te gewoontjes.
Sommige films doen het helaas beter in je eigen herinnering.