JackyIn Horror Throwback checken we oude horrorfilms voor je om te zien of ze de moeite waard zijn. Deze week: Tremors.
Met Tremors 1 nemen we je mee naar een échte throwback, want het eerste deel kwam uit in 1990. Je moet je voorstellen dat dit een andere tijd was voor het horror (en sci-fi) genre. De technologie was niet zoals hij nu is. En de manier van vertellen is ook heel anders dan we nu kennen, maar daar is niets mis mee! Een heleboel filmklassiekers stammen uit die tijd.
Tremors is niet een van die klassiekers, maar toch is het over de jaren een aardige franchise geworden. We kunnen volgend jaar deel 6 van deze verhaallijn verwachten en twee jaar terug kwam er ook een nieuw deel uit, maar daar gaan we ons nu niet op concentreren, nee. We nemen je mee naar 1990, toen we voor het eerst kennismaakten met kolossale wezens die onder de grond leven.
Tremors: Het verhaal
Tremors 1 speelt zich af in de vallei ”Perfection”. Twee gozers doen gewoon hun werk, vervelen zich en besluiten daarom op een dag dat het genoeg is. Maar zodra ze de vallei verlaten, komen ze mensen tegen die allemaal op een vreemde manier zijn overleden. Van sommige is zelfs geen enkel spoor meer. De kleine vallei (met 14 inwoners) wordt afgezonderd van de rest van de wereld en de twee mannen worden aangewezen om te paard hulp te zoeken.
Lang zijn ze niet onderweg. Er leeft een enorm wezen onder de grond, dat ze maar wat graag opvreet. Kunnen ze het wezen overleven, en zo ja: wie kunnen ze nog meer in veiligheid brengen?
Karakters en plot
Tremors richt zich niet op de karakters en ook niet op plot. Natuurlijk zijn er hier en daar wel dingetjes waardoor we de karakters zien groeien, maar dat is helemaal niet noemenswaardig. Niet in de laatste plaats omdat we weinig over de karakters weten. De kijker zal kunnen inschatten hoe iemand op een situatie gaat reageren, maar echt interessant zijn de personages niet.
Datzelfde geldt voor het plot: het verrast niet, de spanningsboog is niet heel bijzonder en er is weinig ”horror” aan voor iemand die na de jaren 90 geboren is. Maakt dat Tremors een zwakke film? Nee, wat mij betreft niet.
Obstakels
Het hele verhaal is erop gemaakt om een oplossing te zoeken. Niet meer en niet minder. Je weet wel wat er gaat gebeuren, maar je weet ook – juist om die reden – dat er aardig wat obstakels zijn om te overwinnen. De karakters lijken dat ook te weten. Er zitten een aantal (flinterdunne) zijlijntjes in, maar de boodschap die Tremors vooral geeft is: versla het monster en gij zult lang en gelukkig leven.
En dat proberen de karakters dan ook. Het monster verslaan. We weten te weinig over ze om in te schatten of ze dat doen naar persoonlijkheid, of vanuit een oerinstinct om gewoon te willen leven. Maakt allemaal niet uit! Tremors brengt je wel terug naar de tijd dat tieners en jongvolwassenen op het puntje van hun stoel zaten, gewoon omdat er een spannend verhaal verteld werd.
Er is veel conflict, je blijft kijken en als de film over is, kun je weer verder met je eigen leven… In de hoop dat de grond niet onder je gaat bewegen zodra je een stap buiten de deur zet.
Zwakke punten
In Tremors kun je wel een aantal zwakke punten vinden op het gebied van geloofwaardigheid en de verhaallijn. Nu kun je zeggen: ‘hoe plausibel is dit hele gebeuren dan?!’ Maar daar gáát het niet om! Als iets goed verteld is, dan geloven we het allemaal. Als iets écht goed in elkaar zit, dan voelen we het allemaal.
Tremors 1 is niet een van die films. Het rammelt. Er zijn een aantal gebeurtenissen die, als je erbij stilstaat, gewoon niet kloppen. Daarnaast zit er een halve romance in die het verhaal op geen enkele manier dient. Dat zien we overigens vaak in (horror)films: er moet altijd liefde opbloeien. En die liefde zit dan als ruis over het hele verhaal heen. Dat is niet alleen saai en achterhaald, maar ook nutteloos. Kom op zeg, laat dat monster nog een keer zien en scare the shit outta me.
Golden Oldie
Kijkers hebben het niet nodig dat een jongen verliefd wordt op een meisje als het verhaal gewoon goed is. Tremors lijkt daar in te vluchten om de karakters te vormen en te laten groeien. Maar er zijn ook pluspunten! Door de opstapeling van conflicten, blijft de kijker wel geboeid.
Natuurlijk moet je wel in je achterhoofd houden dat we het hier over een film hebben die in de jaren 90 uitkwam en dus trager is dan we nu gewend zijn. Onze concentratie is met de jaren slechter geworden, maar als dat je ervan weerhoudt een gouwe ouwe te kijken, dan mis je wel een basis van de horror uit the early days.
Conclusie
Tremors is een lekkere throwback horror / sci-fi die zich vooral richt op de oplossing en niet de karakters of de les die eruit geleerd moet worden. Het is een trage film die voor de jongeren waarschijnlijk niet zo boeiend is. Maar als je richting de dertig gaat, zal hij wel voor enig vermaak zorgen. Je springt niet van je stoel, je hebt geen rillingen als je ‘s avonds in het donker loopt, maar je hebt wel een goede tijd met een echte oldskool horror film.