In 1972 kwamen er twee mannen bij elkaar. Beiden ingenieurs en beiden creatief. Hun namen? Nolan Bushnell en Ted Dabney. Ze begonnen samen te werken aan een spelletje genaamd ”pong”. Het werd een succes en aan het einde van dat jaar hadden ze er 3,5 miljoen dollar aan verdiend. 

Maar daar bleef het niet bij. 3,5 miljoen, werd 19 miljoen en 19 miljoen werd 35 miljoen. Het was het begin van een tijdperk waar – als je erover nadenkt – nog steeds geen eind aan is gekomen.

Bushnell verkocht zijn bedrijf, dat hij de naam ”Atari” had gegeven, niet veel later voor een indrukwekkend bedrag van 25 miljoen aan Warner Communications. Atari werd een groot succes met klassiekers die we nu nog steeds kennen. Toch heeft dat succes amper 10 jaar geduurd voordat Atari falliet ging en alle onverkochte games gedumpt werden op een stortplaats in Alamogordo, New Mexico.

Howard Warshaw

Maar als Bushnell en zijn partner er niet waren geweest, hadden we dan videogames gekend zoals we die nu spelen? Het antwoord is waarschijnlijk ”ja”. Komt de een niet met het idee, dan zal een ander het wel doen. Toch is het krankzinnig hoe creatief Atari was voor die tijd. Eigenlijk is het succes van Atari te danken aan één man in het bijzonder: Howard Warshaw.

Howard was een top programmeur die, bijna per ongeluk, bij Atari terecht kwam. Zonder enige ervaring, maar wel met hele creatieve ideeën. Alle games die gemaakt werden door Howard, kwamen niet onder de miljoen verkopen. Totdat Howard een game variant van E.T ontwikkelde. Het spelletje had de goedkeuring van Spielberg, maar het grote publiek haakte massaal af en bracht zelfs spellen terug in de hoop op een refund. Het was een klap voor Atari en voor Howard, die de opdracht had gekregen om binnen vijf weken (in plaats van enkele maanden) een spel te ontwikkelen zodat het voor de kerstperiode nog op de markt kon komen.

Uniek & Creatief

Howard was de eerste die een verhaal verzon en daar omheen de game maakte. Vóór die tijd waren spelletjes gewoon spelletjes. Howard zette net een stap verder. Die kerel was het grootste gedeelte van de tijd high as fuck, maar spel na spel bewees hij zich. Howard maakte verborgen schermen in de game waarop fanatieke spelers ze probeerden te ontdekken en vervolgens liet hij zijn naam of initialen zien. Hij verstopte ”easter eggs” in de spellen én in zijn zogenaamd grote flop E.T. liet hij zelfs karakters uit zijn voorgaande games zien.

Het is grandioos wat iemand voor die tijd heeft gedaan. Howard Warshaw was een creatief meesterbrein die in de jaren nadat Atari hem op straat zette, gebukt ging onder zijn (zoals het publiek het noemde) mislukking.

Serious Business

Wat Atari (en Howard) voor de game industrie hebben betekend is ongekend. Zelfs nu kun je de echo van Atari in iedere hedendaagse game horen. Het was het begin van een tijdperk. Een tijdperk dat inmiddels al 45 jaar duurt en zelfs nu lijkt het erop dat het nog maar net begonnen is. eSports is de snelst groeiende sector van de wereld. Ook Nederland lijkt nu steeds meer te zwichten voor deze nieuwe vorm van sport, zonder met de ogen te rollen.

Gamen is niet langer voor de mensen die geen vrienden kunnen maken. Of mensen die ”niks beters te doen hebben.” Gamen is serious business. En Atari? Die wist dat in de jaren 70 al:

‘We take fun seriously.’

 

Weet je nog niet zo veel over Howard Warshaw, de stortplaats waar miljoenen E.T games zijn begraven of de geschiedenis van Atari? Check de documentaire ‘Atari: game over’ op Netflix.