Ze is het meisje van zijn dromen. En ineens staat ze zijn ontbijt klaar te maken.

Calvin weet niet wat hem overkomt. Hij heeft haar toch verzonnen? En nu staat ze daar, in zijn keuken, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. In paniek gaat hij op zoek naar bewijs dat dit niet echt is. Maar ze lijkt gewoon te bestaan.

Na tien jaar succes als schrijver zit Calvin in een sociaal isolement en met een writer’s block. Tot hij op een nacht droomt over Ruby Sparks, de enige vrouw ter wereld die hem accepteert voor wie hij werkelijk is. Hij besluit zijn dromen op te schrijven, vult ze aan met een volledige geschiedenis en zo krijgen zijn nieuwe boek én zijn droomvrouw steeds meer vorm.

Maar nu is ze echt, eindelijk heeft Calvin een vrouw gevonden die alles is wat hij wil. Het lijkt haast te mooi om waar te zijn. Dus begint hij wantrouwen te krijgen. Is Ruby een oplichter die zijn nieuwe manuscript gebruikt voor haar spelletjes? In zijn zoektocht naar de waarheid begint hij haar te manipuleren. Wat hij ontdekt, zal de toekomst voor goed veranderen.

Ruby Sparks is een film die je op vele manieren kunt bekijken. Wijntje, chips, kaarsjes aan; samen onder een deken is dit een leuke romkom over twee geliefden die elkaar vinden. Wil je liever wat meer diepgang? Geen probleem. Het sterk geschreven script geeft genoeg stof tot nadenken.

Word je gelukkig als je dromen uitkomen? En moet je dat dan koesteren of is dat juist hét moment om los te laten? Bestaat er zoiets als perfectie? Is gestuurde perfectie nog wel zo perfect? Kun je de werkelijke gevolgen van je handelen overzien? Hier en daar zitten er een aantal hiaten in het verhaal, die gelukkig niet storend zijn. In welke modus je Ruby Sparks ook bekijkt, het is een mooie film voor de gure herfst- of winteravond.